Η φορολογική και η ασφαλιστική αντιμετώπιση των μελών Δ.Σ. των Ανωνύμων εταιρειών, καθώς και των μελών διοίκησης των λοιπών Νομικών προσώπων αποτελεί εδώ και αρκετά χρόνια ένα θέμα πολύπλοκο με πολλές παραμέτρους και ιδιαιτερότητες. Ο φορολογικός νομοθέτης με τον Ν.4172/2013 φάνηκε να προσπαθεί να απλοποιήσει τη σχετική περιπτωσιολογία χαρακτηρίζοντας το εισόδημα αυτό κατ’ αρχήν ως εισόδημα από μισθωτή εργασία. Οι αποφάσεις και οι ατομικές απαντήσεις που ακολούθησαν μάλλον περιέπλεξαν εκ νέου το θέμα.
Σχετικά με τη φορολογική και ασφαλιστική αντιμετώπιση των μελών διοίκησης των Προσωπικών εταιρειών, επισημαίνουμε τα παρακάτω*:
Πηγή εισοδήματος
«Εταιρεία υπάρχει, όταν συντρέχει πρόθεση ισότιμης εταιρικής συνεργασίας για επιδίωξη κοινού εταιρικού σκοπού με ανάληψη κοινών κινδύνων (ΑΠ 148/1999 ΔΕΝ 56.194, ΑΠ 44/1997 ΕλΔ 38.1569, ΑΠ 1462/1980 ΔΕΝ 37.60).
Με τις διατάξεις του άρθρου 741 ΑΚ ορίζεται ότι με τη σύμβαση εταιρείας, δύο ή περισσότεροι έχουν αμοιβαίως υποχρέωση να επιδιώκουν με κοινές εισφορές κοινό σκοπό, ιδίως οικονομικό. Η εισφορά των εταίρων μπορεί να συνίσταται στην εργασία τους (άρθρο 742 ΑΚ). Η διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων ανήκει – αν δεν συμφωνήθηκε διαφορετικά – σε όλους μαζί τους εταίρους (άρθρο 748 ΑΚ καιάρθρο 254 του Ν.4072/2012), γι’ αυτήν δε, μπορεί να συμφωνηθεί αμοιβή (άρθρο 754 § 2 ΑΚ)».
Οι αμοιβές όταν προκύπτουν από την προσωπική εργασία των εταίρων αυτών ως εταιρική εισφορά τους προς την εταιρεία βάσει του εμπορικού νόμου, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας (παροχή υπηρεσίας σύμφωνα με τις εντολές και τον έλεγχο του εργοδότη, αναφορικά με τον τρόπο, χρόνο και τον τόπο παροχής αυτής, που είναι δεσμευτικές για τον εργαζόμενο).
Για το θέμα κοινοποιήθηκε σειρά εγγράφων. Αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες οι σχετικές διατάξεις κατέληξαν ως εξής:
Δείτε την συνέχεια www.e-forologia.gr
Επιμέλεια:
Νικόλαος Παπαγιάννης
Οικονομολόγος, Φοροτεχνικός