Γ. Αποτίμηση αποθεμάτων
Σε περίπτωση που θελήσουμε να αλλάξουμε μέθοδο αποτίμησης, από FIFO σε μέση σταθμική, σε ποιες ενέργειες πρέπει να προβούμε (γνωστοποίηση κ.λπ.);
Απάντηση:
Μετά την κατάργηση του ΚΒΣ (ΠΔ 186/92 ) και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που είχαν εκδοθεί κατ΄ εξουσιοδότηση, καθώς και του ΚΦΑΣ (Ν 4093/2012 ), τέθηκαν σε εφαρμογή από 1/1/2015 οι διατάξεις του Ν 4308/2014 , περί ΕΛΠ και συγκεκριμένα τα άρθρα 3 έως και 28 (Κεφάλαια 2 έως και 5) που αφορούν κατά κύριο λόγο την τήρηση των λογιστικών αρχείων, την έκδοση των φορολογικών στοιχείων και τις επιμετρήσεις (αποτιμήσεις). Οι παραπάνω διατάξεις δεν προβλέπουν την υποχρέωση γνωστοποίησης της οντότητας προς την φορολογική αρχή, στις περιπτώσεις αλλαγής λογιστικών πολιτικών. Για το ζήτημα του ερωτήματος (αλλαγή μεθόδου αποτίμησης), σημειώνουμε τα παρακάτω:
Σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν 4308/2014 (Διασφάλιση αξιοπιστίας λογιστικού συστήματος), η Διοίκηση της οντότητας έχει την ευθύνη της τήρησης αξιόπιστου λογιστικού συστήματος και κατάλληλων λογιστικών αρχείων, ώστε να είναι εφικτή η σύνταξη των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, στο πλαίσιο του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Περαιτέρω, το λογιστικό σύστημα και τα λογιστικά αρχεία (βιβλία) εξετάζονται ως ενιαίο σύνολο (προφανώς, από την Φορολογική Αρχή) και όχι διακεκριμένα, με σκοπό να προκύπτει η αξιοπιστία τους. Συνεπώς, τα λογιστικά αρχεία (βιβλία) τηρούνται με τάξη, πληρότητα και ορθότητα ως προς την επεξεργασία των λογιστικών δεδομένων που προκύπτουν από τις συναλλαγές και τα γεγονότα της οντότητας. ΄Αρα, η επιχείρηση – οντότητα θα πρέπει να εφαρμόζει τις κατάλληλες δικλείδες, ως προς την διασφάλιση, ότι πράγματι υπάρχει αξιόπιστη και ελέγξιμη διαδικασία για κάθε λογιστικό γεγονός και για κάθε αλλαγή της πολιτικής της. Έτσι, οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις πρέπει να συντάσσονται με σαφήνεια, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις παραδοχές των ΕΛΠ, ενώ οι λογιστικές πολιτικές (πρέπει) να χρησιμοποιούνται με συνέπεια από περίοδο σε περίοδο, ώστε να διασφαλίζεται η συγκρισιμότητα των χρηματοοικονομικών πληροφοριών.
Σε περίπτωση αλλαγής των λογιστικών πολιτικών, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 28 (Ν 4308/2014 ), στο οποίο αναφέρεται ότι αναγνωρίζονται αναδρομικά.
Συνεπώς, σε περίπτωση αλλαγής της μεθόδου επιμέτρησης των αποθεμάτων, θα πρέπει να γίνει αναδρομική διόρθωση κατά την έναρξη και λήξη της τρέχουσας και της συγκριτικής περιόδου (περ. β, παρ. 1 άρθρο 28).
Αντιθέτως, οι μεταβολές των λογιστικών εκτιμήσεων αναγνωρίζονται (ως προς την Λογιστική) στην περίοδο στην οποία διαπιστώνεται ότι προκύπτουν και επηρεάζουν τόσο αυτή την περίοδο, όσο και μελλοντικές περιόδους, αναλόγως. Ρητά αναφέρεται στον νόμο ότι σε κάθε περίπτωση, οι όποιες αλλαγές των λογιστικών εκτιμήσεων δεν μπορεί να γίνονται αναδρομικά.
Τέλος, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 29, η οντότητα υποχρεώνεται να αναφέρει στο Προσάρτημα, συνοπτικά, τις λογιστικές πολιτικές που ακολουθεί, ως προς την σύνταξη των χρηματοοικονομικών της καταστάσεων, ενώ σε περίπτωση αλλαγών των λογιστικών της πολιτικών ή των λογιστικών της εκτιμήσεων, θα πρέπει να γίνεται αναφορά στο γεγονός, στους λόγους που οδήγησαν στην αλλαγή και να γνωστοποιούνται επαρκώς οι σχετικές επιπτώσεις στα κονδύλια των χρηματοοικονομικών καταστάσεων.
Η χρήση συγκεκριμένης μεθόδου επιμέτρησης των αποθεμάτων, συνιστά λογιστική πολιτική. Η σταθερή χρήση μιας μεθόδου επιμέτρησης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι εξασφαλίζεται, σε ένα βαθμό, η αξιοπιστία της παρουσίασης των οικονομικών μεγεθών της οντότητας. Αν για οποιονδήποτε λόγο η διοίκηση της οντότητας κρίνει ότι επιβάλλεται να γίνει αλλαγή, θα πρέπει να θεμελιώσει την άποψη αυτή και να το γνωστοποιήσει μέσω του Προσαρτήματος.
Δείτε και το σχετικό ΔΛΠ με αριθμό 8 (Λογιστικές πολιτικές, αλλαγές στις Λογιστικές Εκτιμήσεις και Σφάλματα). Δείτε επίσης σχετικό άρθρο στην «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ», τ. Αυγούστου – Σεπτεμβρίου 2015, σελ. 755 κ.ε. (Πολύκαρπος Γιώτης).
Πηγή : www/epixeirisi.gr