Μνεία στην πρόταση «Αναγγελίας Συναλλαγών» της ΕΛΦΕΕ ΡΟΔΟΥ
Για το θέμα των μηνιαίων συγκεντρωτικών καταστάσεων έχει χυθεί πολύ μελάνι μέχρι σήμερα αναφορικά με τη χρησιμότητά τους, τη συμβολή τους στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την αξιοποίηση των υποβληθέντων στοιχείων και γενικότερα για τα προβλήματα που επιφέρει η καθιέρωσή τους στους επαγγελματίες και στα λογιστήρια των επιχειρήσεων όλης της χώρας.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, πριν τη θέσπιση οποιουδήποτε μέτρου που έχει αντίκτυπο στην καθημερινότητα χιλιάδων επιχειρήσεων και επαγγελματιών, οι εμπνευστές του πρέπει να έχουν «ζυγίσει» όλα τα δεδομένα και τις παραμέτρους, να καθορίσουν σαφές νομικό πλαίσιο και να οριοθετήσουν συγκεκριμένο, ξεκάθαρο και εφικτό στόχο, αφού βεβαίως συνυπολογίσουν και το γραφειοκρατικό κόστος σε ανθρώπινες εργατοώρες. Στη χώρα μας βέβαια δεν γίνεται ποτέ κάτι τέτοιο αφού η αγαπημένη πρακτική των υπευθύνων είναι να νομοθετούν χωρίς μεθοδικότητα και κυρίως αγνοώντας βασικούς κανόνες της αγοράς και της καθημερινότητας.
Μέχρι και σήμερα δεν έχουμε ακούσει από επίσημα χείλη, αναλυτικά, τι προσδοκά το υπ. Οικ. από την υιοθέτηση της μηνιαίας υποβολής των συγκεντρωτικών καταστάσεων αλλά και πως θα αξιοποιηθούν τα στοιχεία αυτά για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Λίγες λέξεις αναφορικά με το θέμα είχε ψελλίσει ο πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων κ. Χ. Θεοχάρης, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει παλαιότερα (σ.σ. τον Νοέμβριο του περασμένου έτους) στον κόμβο Taxheaven, αλλά από τότε τίποτα παραπάνω.
Προκειμένου όμως μία νέα φορολογική υποχρέωση –ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν αφορά σε καταβολή φόρου-, να τύχει της αποδοχής των συναλλασσομένων πρέπει προηγουμένως η Διοίκηση να ξεκαθαρίσει ποιος είναι ο στόχος θέσπισής της, πως θα βελτιωθεί η υπάρχουσα κατάσταση αναφορικά με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και πως θα μειωθεί το γραφειοκρατικό κόστος που ταλανίζει ακόμη τις καθημερινές συναλλαγές. Με λίγα λόγια, δεν είναι δυνατόν να υιοθετήσουν οι υπόχρεοι ένα νέο ακόμη μέτρο όταν αυτό αποτελεί τροχοπέδη και δεν βοηθά διόλου στην αποσυμπίεση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ελληνική επιχείρηση. Είναι λογικό να δημιουργείται ένταση και εκνευρισμός σε όλους τους υπόχρεους όταν καλούνται να δαπανήσουν κι άλλο πολύτιμο χρόνο –από τον ελάχιστο που τους έχει απομείνει-, προκειμένου να φέρουν εις πέρας μία ακόμη υποχρέωση άνευ ουσίας. Θυμόμαστε όλοι τα ισοζύγια που υποβάλαμε κάθε χρόνο τα οποία κατέληγαν στον κάλαθο των αχρήστων, τους υπαλλήλους που παραλάμβαναν τις δισκέτες των ισοζυγίων και των συγκεντρωτικών καταστάσεων αφού πρώτα τις είχαν συρράψει στο σχετικό έντυπο και πολλά άλλα ευτράπελα. Αλλά και από τις ετήσιες συγκεντρωτικές δεν νομίζω πως επήλθε καίριο χτύπημα στη φοροδιαφυγή όπως άλλωστε φαίνεται και από τα αποτελέσματα τόσων ετών.
Ας δούμε όμως για μία φορά την αλήθεια κι ας μη βαυκαλιζόμαστε. Αν υπήρχε πραγματική βούληση για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα είχαμε δει τόσα χρόνια κάποιες σοβαρές εξελίξεις στον τομέα αυτόν και όχι ημίμετρα. Όμως, αφενός μεν, ακούμε μονίμως επικοινωνιακές πομφόλυγες που έχουν ως κύριο σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, αφετέρου δε, καλούμαστε να εφαρμόσουμε ανεδαφικά μέτρα για τη δήθεν εξυγίανση του φορολογικού μας συστήματος. Και όλα αυτά με χαμένες εργατοώρες από την πλευρά μας που μας οδηγούν σε αδιέξοδο!
Σε προσωπικό επίπεδο την άποψή μου την είχα αναφέρει παλαιότερα (σ.σ. 22.5.2014) σε ένα άρθρο με τίτλο «Η αναστολή υποβολής των μηνιαίων συγκεντρωτικών καταστάσεων είναι επιβεβλημένη», μέσα από το οποίο κατέγραψα τις προσωπικές μου εκτιμήσεις σχετικά με τις καταστάσεις αυτές, τις οποίες αν θέλετε μπορείτε να μελετήσετε στο ανωτέρω άρθρο. Επιμένω ότι, με βάση όσα ισχύουν μέχρι τώρα, τα προβλήματα εφαρμογής του μέτρου αυτού, την αναστάτωση που έχει επιφέρει στα λογιστήρια όλης της χώρας αλλά και στους συναδέλφους, καθώς και την επιδερμική αντιμετώπιση σοβαρών θεμάτων από την πλευρά του υπ. Οικ., δεν είναι εφικτό να υποβληθούν ορθά αυτές οι καταστάσεις και εν προκειμένω δεν πιστεύω να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με τους υπάρχοντες μηχανισμούς του υπ. Οικ.
Μάλιστα, μετά και την παράταση που δόθηκε από την Γ.Γ.Δ.Ε. για υποβολή όλων των μηνιαίων καταστάσεων του έτους 2014 μέχρι την 2η Φεβρουαρίου 2015, είναι εμφανές ότι ο λόγος καθιέρωσής τους -ειδικά για το έτους που διανύουμε- είναι ολωσδιόλου ανεδαφικός και άνευ ουσίας, αφού ουσιαστικά αποδείχτηκε πως το ίδιο το μέτρο της μηνιαίας υποβολής είναι ανεφάρμοστο. Ουσιαστικά, οι καταστάσεις αυτές έτσι όπως θα υποβληθούν δεν θα διαφέρουν σε τίποτα με αυτές που υποβάλαμε εδώ και χρόνια (σ.σ. συγκεντρωτικές καταστάσεις πελατών-προμηθευτών), παρά μόνο στο όριο των ποσών που συμπεριλαμβάνουν αλλά και στα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει. Δηλαδή πολύ κακό για το τίποτα! Να τονίσω στο σημείο αυτό πως είναι οφθαλμοφανές ότι, οι παρατάσεις δεν δίνονται μόνο επειδή ζητούνται από συνδικαλιστικούς ή άλλους φορείς, αλλά διότι παρουσιάζονται τεράστια προβλήματα στην υποβολή των καταστάσεων αυτών τα οποία φυσικά και γνωρίζουν οι αρμόδιοι. Εν ολίγοις κανείς απ΄τους ιθύνοντες δεν ενέκυψε στα ουσιαστικά προβλήματα που μας δημιουργεί αυτή η υποχρέωση, αλλά όπως γίνεται συνήθως μέσα από το επικοινωνιακό παιχνίδι των παρατάσεων και της χρονικής μετάθεσης, γίνεται προσπάθεια να επιλυθούν οι αστοχίες και να ωραιοποιηθούν οι καταστάσεις.
Αυτό όμως που πρέπει να αντιληφθούν οι υπεύθυνοι είναι ότι οι πολίτες -και οι επαγγελματίες- δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζονται σαν πειραματόζωα και να καλούνται να υλοποιούν την οποιαδήποτε αδόκιμη προσπάθεια που γίνεται στο βωμό της υποτιθέμενης πάταξης της φοροδιαφυγής.
Οι εφαρμογές της Γ.Γ.Π.Σ. προκειμένου να αποτελέσουν τον πυλώνα για την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη μείωση της γραφειοκρατίας, πρέπει να επανασχεδιαστούν άμεσα -με τη συνδρομή ομάδας φοροτεχνικών- και να αποτελέσουν μια ενιαία σύγχρονη πλατφόρμα. Η σημερινή εικόνα θυμίζει χιλιομπαλωμένο ύφασμα από διάφορα ρετάλια, απόρροια ίσως λανθασμένων χειρισμών, μη ορθής διαχείρισης των υπαρχόντων κονδυλίων αλλά ενδεχομένως και ελλιπούς σχεδιασμού. Αν σε όλα αυτά προστεθούν τα προβλήματα υποστελέχωσης των αρμοδίων υπηρεσιών και της συσσώρευσης όλο και περισσότερων νέων εφαρμογών, τότε αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής με τα φορολογικά δρώμενα πως η κατάσταση αυτή οδηγεί σε αδιέξοδο. Όμως, δεν γίνεται να φορτωθούν στις πλάτες τους οι επαγγελματίες λογιστές- φοροτεχνικοί και οι πολίτες γενικότερα, όλο αυτό το βάρος της επίλυσης των λαθών του παρελθόντος, ούτε να αναλάβουν το κόστος για την εξυγίανση του φορολογικού συστήματος γενικότερα.
Η λύση λοιπόν που προτείνεται στους αρμοδίους είναι η αναστολή επ΄ αόριστον της εφαρμογής του μέτρου των μηνιαίων συγκεντρωτικών καταστάσεων και από τη στιγμή που δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν την υπάρχουσα κατάσταση και να μειώσουν το γραφειοκρατικό κόστος που δημιουργείται από τη θέσπιση της υποβολής των καταστάσεων αυτών, τότε η κατάργηση του μέτρου είναι μονόδρομος.
Πρέπει να αναλογιστεί η ηγεσία του υπ. Οικ. ότι δεν μπορεί επί μονίμου βάσεως να μετακυλύει το διαχειριστικό κόστος στον ιδιωτικό τομέα προκειμένου να καλύψει τις δικές της αδυναμίες, ούτε να θεσπίζει ανεδαφικά μέτρα. Πολλές φορές έχω ακούσει σχετικά με το μέτρο των μηνιαίων συγκεντρωτικών καταστάσεων ότι δεν μπορείς να ζητάς την κατάργηση ενός μέτρου αν δεν έχεις να προτείνεις κάτι άλλο εσύ. Σωστή η παρατήρηση θα έλεγα κατά ένα μέρος, όμως για να αντιπροτείνεις κάτι πρέπει να γνωρίζεις επακριβώς τι θέλει να πετύχει η ηγεσία του υπ. Οικ. με το μέτρο αυτό, πράγμα που δεν συμβαίνει στην περίπτωσή μας.
Παρόλα αυτά προτάσεις υπήρξαν, όπως για παράδειγμα της Ε.Λ.Φ.Ε.Ε. Ρόδου, αλλά και μεμονωμένες.
Να σημειώσω ότι σύσσωμος ο κλάδος των συναδέλφων λογιστών-φοροτεχνικών έχει ταχθεί υπέρ της επαναφοράς στο παλαιό καθεστώς υποβολής των συγκεντρωτικών καταστάσεων ή να δεν γίνει απαιτεί την κατάργηση του νέου μέτρου.
Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι οι ενστάσεις όλων των συναδέλφων αναφορικά με τις μηνιαίες συγκεντρωτικές καταστάσεις είναι απολύτως δικαιολογημένες και πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους ανθρώπους του υπ. Οικ. Όλοι θέλουν να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας τους και να κερδίσουν χρόνο στις καθημερινές συναλλαγές που έχουν με το Δημόσιο. Κανένας νουνεχής άνθρωπος δεν θα είχε αντιρρήσεις στη θέσπιση ενός μέτρου που θα τον βοηθούσε να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, θα οδηγούσε στην πάταξη της φοροδιαφυγής, κ.λπ., οπότε οι συνεχόμενες αντιδράσεις των συναδέλφων καταδεικνύουν ότι το μέτρο των μηνιαίων συγκεντρωτικών καταστάσεων, με τη μορφή που έχει σήμερα δεν αποτελεί εξέλιξη αλλά πισωγύρισμα με άμεσες συνέπειες στην ομαλή λειτουργία χιλιάδων επιχειρήσεων και λογιστικών γραφείων. Τα προβλήματα που έχουν ανακύψει από τη θέσπιση του μέτρου αυτού είναι τεράστια και έχει δημιουργηθεί εδώ και μήνες μεγάλη αναστάτωση σε όλους.
Όλες οι παραπάνω απόψεις αυτές είναι καθαρά προσωπικές και τονίζω για πολλοστή φορά ότι δεν διεκδικώ το αλάθητο, ούτε θεωρώ τον εαυτό μου αυθεντία.
Καλημέρα και καλή δύναμη.
Επιμέλεια:
Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής – φοροτεχνικός
από το www.taxheaven.gr