Είναι απαραίτητη η σύμβαση-συμφωνητικό, για παροχή υπηρεσιών λογιστικών-φοροτεχνικών με τους πελάτες μας από τη στιγμή που εκδίδουμε ΤΠΥ σε μηνιαία βάση για την αμοιβή μας;
Αρχικά πρέπει να επισημάνουμε ότι η σύνταξη και υπογραφή ενός συμφωνητικού μεταξύ δύο συμβαλλομένων, παρέχει την εξασφάλιση της τήρησης των όρων καλής εκτέλεσης των εργασιών για την ολοκλήρωση της παροχής υπηρεσιών, αφενός, και αφετέρου την διασφάλιση της εκπλήρωσης της καταβολής της συμφωνηθείσας αμοιβής (βλ. Άρθρα 681-702 του ΑΚ).
Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 8, παρ. 16 του Ν. 1882/1990: «Συμφωνητικά που καταρτίζονται μεταξύ επιτηδευματιών ή τρίτων για οποιαδήποτε συναλλαγή θεωρούνται μέσα σε δέκα (10) ημέρες από της ημερομηνίας καταρτίσεως και υπογραφής από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. άλλως είναι ανίσχυρα και δεν έχουν κανένα έννομο αποτέλεσμα». Βάσει της διάταξης αυτής, εκδόθηκε η απόφαση με αριθμό 1065606/18-7-2000, με την οποία καθορίστηκε ο τρόπος υποβολής των συμφωνητικών. Ορίζεται λοιπόν ότι τα συμφωνητικά που καταρτίζονται μεταξύ των επιτηδευματιών (υπόχρεων συναλλαγών), καταχωρίζονται σε κατάσταση, η οποία υποβάλλεται από κάθε υπόχρεο αντισυμβαλλόμενο για θεώρηση στην αρμόδια ΔΟΥ, μέχρι την 20η ημέρα των μηνών Ιανουαρίου, Απριλίου, Ιουλίου, Οκτωβρίου κάθε έτους. Στην κατάσταση αυτή περιλαμβάνονται τα συμφωνητικά που καταρτίστηκαν το αμέσως προηγούμενο ημερολογιακό τρίμηνο. Στην ως άνω υποβαλλόμενη κατάσταση αναγράφονται τα στοιχεία κάθε συμφωνητικού, ενώ πρέπει να κατατίθεται στη ΔΟΥ και των δύο συμβαλλομένων (ο κάθε συμβαλλόμενος καταθέτει την κατάσταση στη δική του αρμόδια ΔΟΥ).
Διαβάστε την συνέχεια