Αφιερωμένο εξαιρετικά, στους υποκριτές όλων εκείνων των κομμάτων, (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ), που ψήφισαν αγκαλιασμένοι το τρίτο μνημόνιο, γνωρίζοντας άριστα τις συνέπειές του, και τώρα υποκρίνονται τους αιφνιδιασμένους και τους οργισμένους :
Δεν θα επιχειρηματολογήσω, για το ότι ήταν πλήρως εν γνώσει τους, ότι ήταν απλώς υπόθεση ημερών, το πότε ακριβώς, θα καταργούνταν οι μειωμένοι συντελεστές του ΦΠΑ στα νησιά μας, από την στιγμή που ψήφιζαν το τρίτο μνημόνιο. Και μόνον η βιασύνη τους να οδηγήσουν τον Λαό και την Ελλάδα άρον-άρον σε εκλογές, πριν αρχίσουν να εφαρμόζονται οι νόμοι που απορρέουν από αυτό το μνημόνιο, τα αποδεικνύει όλα !
Δεν θα επιχειρηματολογήσω, για το ότι στερούνται πάσης σοβαρότητας τα επιχειρήματά τους περί δήθεν ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, από την ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Πλούτου του Λαού μας, και μέσα σε αυτά, πρώτα και καλύτερα τα δεκατέσσερα (14) Περιφερειακά Αεροδρόμια, με προεξάρχον αυτό το ΔΙΚΌ ΜΑΣ (με ΌΛΗ την σημασία των λέξεων “δικό μας”), του Παραδεισίου.
Η σκληρή ζωή και η σκληρή πραγματικότητα μέσα στην οποίαν είναι αναγκασμένοι να παλεύουν οι Άνθρωποι του μεροκάματου και της Εργασίας, επιχειρηματολογεί και αποστομώνει, τον κάθε υποκριτή και δίγλωσσο, δυστυχώς γι αυτόν.
Παραθέτω λοιπόν επιγραμματικά, τις ιστορίες δύο εργαζομένων στον Διεθνή Αερολιμένα Ρόδου, που εργάζονται σε δύο γνωστές, μεγάλες, πολυεθνικές εταιρίες, που δραστηριοποιούνται και οι δύο στον τομέα της επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών :
1) Μιας εργαζόμενης, καθαρίστριας στα αεροπλάνα :
Προσελήφθη για τους τέσσερις μήνες της θερινής περιόδου, (από τον Ιούνιο έως και τον Σεπτέμβριο), με τετράωρη καθημερινή εργασία, και με συνολικό μηνιαίο μισθό, το “ιλιγγιώδες” ποσόν, των τριακοσίων – ναι!, 300, καλά διαβάσατε! -, τριακοσίων ευρώ τον μήνα! Σήμερα, τελευταία μέρα του μήνα, απολύεται. Οι συνολικές αμοιβές της με τις οποίες θα πρέπει να ζήσει για όλο τον χρόνο, είναι 4 300= 1.200 ευρώ !
2) Ενός εργαζόμενου, φορτοεκφορτωτή αποσκευών στα αεροσκάφη:
με οκτάωρη εργασία, με μηνιαίο μισθό το άλλο ιλιγγιώδες ποσόν των πεντακοσίων δέκα ευρώ, – ναι!, 510 ευρώ -, τον μήνα ! Μόνο που ούτε αυτά δεν τα παίρνει στο χέρι, διότι τα εκατόν ογδόντα (180 ευρώ ) από αυτά, τα παίρνει υποχρεωτικά σε κουπόνια, όπου είναι αναγκασμένος να ψωνίζει από συγκεκριμένη πολυεθνική εταιρία super market !
Επέλεξα αυτές τις δύο μικρές, τόσο συνηθισμένες ιστορίες Εργαζομένων Ανθρώπων του Τόπου μας, διότι, συγκεντρώνουν πάνω τους, όλες τις κυριότερες προϋποθέσεις που επικαλούνται αυτοί που, ΚΑΙ μνημόνια ψήφισαν, ΚΑΙ υπέρμαχοι των ιδιωτικοποιήσεων της Δημόσιας Περιουσίας είναι, ΚΑΙ χρησιμοποιούν ως επιχειρήματα γι αυτά τα ανοσιουργήματα, την δήθεν ανάπτυξη και την δήθεν δημιουργία θέσεων εργασίας !
Επίσης, για όσους έλαβαν ως κριτήριο για την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ στη Ρόδο, τον μεγάλο αριθμό αφίξεων !
Και οι δύο περιπτώσεις, αποδεικνύουν, πόσο “ωφελείται” ο Λαός και ο Τόπος μας, από τις ιδιωτικοποιήσεις και από τα μνημόνια!
Ας έλθουν να τα αφηγηθούν αυτά τα παραμύθια, σε αυτούς τους Ανθρώπους, που σε συνθήκες Μεσαίωνα, εργάζονται για ξένες εταιρίες, με αυτούς τους μισθούς, στους πενήντα βαθμούς Κελσίου της πίστας, μέσα στα καυσαέρια των αεροπλάνων !
Παναή Ευαγγελία
Δημοτική Σύμβουλος Ρόδου
Υποψήφια στις πρόσφατες εκλογές,
με την Λαϊκή Ενότητα