Συνάδελφοι, ο εργασιακός σύμβουλος Κος Ραπανάκης Πέτρος απέστειλε στην ΕΛΦΕΕ ΡΟΔΟΥ, επιστολή αναφορικά με το θέμα που προέκυψε στο εργατικό σεμινάριο της προηγούμενης εβδομάδας που οργάνωσε με μεγάλη επιτυχία το τοπικό παράρτημα του ΟΕΕ, με εισηγητή τον ίδιο, όπου τέθηκε ο προβληματισμός αναφορικά με το καθεστώς που διέπει την χορήγηση των δικαιούμενων ημερών αδείας και κατ επέκταση των αποδοχών αδείας των εποχιακά απασχολούμενων εργαζομένων, ειδικότερα των ξενοδοχοϋπαλλήλων και τον χειρισμό μας στην νέα υποχρέωση που ξεκινάει από 1/1/2015, αναφορικά με την γνωστοποίηση ηλεκτρονικά στο Π.Σ.«ΕΡΓΑΝΗ», εντός του μηνός Ιανουαρίου, των στοιχείων του εποχιακά απασχολούμενου ότι έλαβε την ετήσια άδεια και το επίδομα αδείας κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.
Σας παραθέτουμε αυτούσια την επιστολή του :
Το πλαίσιο χορήγησης των δικαιούμενων ημερών άδειας και κατ’ επέκτασητων αποδοχών άδειας των εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπαλλήλων
« Φίλες & Φίλοι Οικονομολόγοι – Λογιστές,
σχετικά με το καθεστώς που διέπει τη χορήγηση των δικαιούμενων ημερών άδειας και κατ’ επέκταση των αποδοχών άδειας των εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπαλλήλων, με δεδομένο ότι το θέμα αυτό αποτέλεσε, προϊόν προβληματισμού κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου της Παρασκευής και του Σαββάτου 21 & 22 Νοεμβρίου 2014, που έλαβε χώρα στη Ρόδο και διοργάνωσε το Περιφερειακό τμήμα Δωδεκανήσων του Οικονομικού Επιμελητηρίου και στο οποίο είχα την τιμή να είμαι εισηγητής, σας αναφέρω τα εξής:
Στην Εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας 3392/2005 ορίζονται τα εξής: «Με το άρθρο 1 , του Ν.3302/2004 αντικαθίσταται η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Α.Ν.539/1945, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την παρ.1 του άρθρου 2 του Ν.1346/1983 και αντικαταστάθηκε με την παρ.1 του άρθρου 13 τον Ν.3227/2004 και επαναφέρεται το «ημερολογιακό έτος» ως βάση χορήγησης της ετήσιας άδειας με αποδοχές των εργαζομένων. Παράλληλα, διευκρινίζεται πλήρως και συμπληρώνεται η διαδικασία λήψης της άδειας κατά τα δύο πρώτα ημερολογιακά έτη της εργασιακής σχέσης του μισθωτού. Ειδικότερα, με τη νέα παράγραφο 1α στον Α.Ν.539/1945, προβλέπεται ότι όλοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι συνδέονται με σύμβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου, δικαιούνται να λάβουν ετήσια άδεια με αποδοχές από την έναρξη της απασχόλησής τους σε συγκεκριμένη υπόχρεη επιχείρηση. Η άδεια αυτή χορηγείται από τον εργοδότη αναλογικώς (ποσοστό) με βάση το χρονικό διάστημα που απασχολήθηκε ο εργαζόμενος στον εργοδότη αυτό. Η αναλογία της χορηγούμενης αδείας υπολογίζεται βάσει ετήσιας άδειας 20 εργάσιμων ημερών επί πενθημέρου εβδομαδιαίας εργασίας και 24 εργάσιμων ημερών, επί εξαημέρου, η οποία αντιστοιχεί σε 12 μήνες συνεχή απασχόληση. Η εν λόγω διάταξη της παρ.1α, όπως και η αντίστοιχη ρύθμιση του άρθρου 6 του Ν.3144/2003, καταργεί το βασικό χρόνο εργασίας-αναμονής (12 μήνες σύμφωνα με τον Α.Ν.539/1945 ή 10 μήνες κατά την ΕΣΣΕ του έτους 2002), τον οποίο έπρεπε να συμπληρώσει ο μισθωτός στον ίδιο εργοδότη για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψης άδειας».
Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι με τις προγενέστερες του Ν.3302/2004 διατάξεις, οι εργαζόμενοι με σύμβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου, δεν εδικαιούντο να λάβουν ετήσια άδεια (κατ’ αναλογία του χρόνου υπηρεσίας τους ) και για το λόγο αυτό η απαίτηση για χορήγηση ημερών αδείας των μισθωτών αυτών μετατρεπόταν σε χρηματική αξία.
Στο πλαίσιο αυτό, για να έχει ασφαλιστική κάλυψη το ποσό της αποζημίωσης μη ληφθείσας άδειας των εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπαλλήλων και για να αναγνωρίζονται ως ημέρες που διανύθηκαν σε καθεστώς απασχόλησης οπό τον Ο.Α.Ε.Δ. οι αντιστοιχούσες στο διάστημα απασχόλησης, ημέρες αδείας, ο νομοθέτης δια του άρθρου 17, του Ν.2336/1995 όρισε ότι «Ειδικότερα για τους απασχολουμένους εποχιακά σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της χώρας, ορίζεται ότι κατά τη λήξη της εποχιακής τους απασχόλησης με οποιονδήποτε τρόπο δικαιούνται αποδοχών αδείας δύο (2) ημερών κατά μήνα απασχόλησης, ανεξάρτητα από τυχόν οφειλόμενη σε αυτούς αποζημίωση για άλλο λόγο. Για απασχόληση μικρότερη από μήνα καταβάλλεται ανάλογο κλάσμα. Ο χρόνος της ετήσιας άδειας δεν θα υπερβαίνει τον ένα (1) μήνα ετησίως. Ο χρόνος της άδειας αυτής είναι χρόνος εν ασφαλίσει, οι δε αποδοχές υπόκεινται στις νόμιμες υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων κρατήσεις, αναγνωρίζονται δε ως ημέρες που διανύθηκαν σε καθεστώς απασχόλησης οπό τον Ο.Α.Ε.Δ.».
Επιπρόσθετα το ΙΚΑ, για τη διασφάλιση και αποτύπωση προφανώς του πλαισίου ασφάλισης των αποδοχών αδείας, με τη λήξη της απασχόλησής των προσώπων αυτών, προέβλεψε (προφανώς πριν τη θέση σε ισχύ του άρθρου 1, του Ν.3302/2004) στους τύπους αποδοχών Α.Π.Δ. των Κοινών Επιχειρήσεων, εκτός των άλλων και τον κωδικό 07 « Αποδοχές αδειών εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπάλληλων» .
Με δεδομένο πλέον ότι από 28.12.2004 και εφεξής, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του άρθρου 1 του Ν.3302/2004, όλοι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται με καθεστώς ορισμένου ή αορίστου χρόνου, δικαιούνται να λάβουν ετήσια άδεια με αποδοχές από την έναρξη της απασχόλησής τους σε συγκεκριμένη υπόχρεη επιχείρηση, εξέλειπαν οι λόγοι της «ιδιαίτερης μεταχείρισης» στο υπόψη θέμα των εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπάλληλων. Κατά συνέπεια το άρθρο 1 του Ν. 3302/2014 ως μεταγενέστερη ρύθμιση, έχει υπερκεράσει τις ρυθμίσεις του άρθρου 17, του Ν.2336/1995 και έχει υπερισχύσει επ’ αυτών.
Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι η μη χορήγηση της άδειας , ακόμη και στους εποχιακά απασχολουμένους ξενοδοχοϋπάλληλους, συνιστά παράβαση σύμφωνα με την Υ.Α. 2063/2011 που εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 24 του Ν. 3996/2.8.2011.
Κατόπιν τούτου, η θέση που διατύπωσα στο σεμινάριο αποσκοπούσε στην προστασία των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και την πιστή τήρηση των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας .
Πιο συγκεκριμένα : αντί να καταχωρούνται οι αποδοχές αδείας με τη λήξη της απασχόλησης των εποχιακά εργαζομένων, ως αποδοχές μη ληφθείσας άδειας με ότι αυτό συνεπάγεται κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, πρότεινα να χορηγείται κανονικά η άδεια κατά το διάστημα που είναι σε ισχύ η σύμβαση εποχιακής απασχόλησης και αν αυτό δεν καθίσταται δυνατό να γίνεται χρήση της διάταξης του άρθρου 41,παρ.2,του Ν.3986/2011 που ορίζει ότι « Σε κάθε περίπτωση, οι λόγοι οι οποίοι δικαιολογούν την ανανέωση της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ορισμένης χρονικής διάρκειας πρέπει να αναφέρονται στη σχετική συμφωνία των μερών, η οποία συνάπτεται εγγράφως, ή να προκύπτουν ευθέως από αυτήν.
Αντίγραφο της συμφωνίας αυτής πρέπει να παραδίδεται στον εργαζόμενο αμελλητί μετά την έναρξη της προσφοράς της εργασίας του. Ο έγγραφος τύπος της ανωτέρω συμφωνίας δεν είναι απαραίτητος, όταν η ανανέωση της σύμβασης ή σχέσης εργασίας έχει εντελώς ευκαιριακό χαρακτήρα και δεν έχει διάρκεια μεγαλύτερη των δέκα (10) εργάσιμων ημερών».
Βέβαια , στην περίπτωση που επιλεγεί η διαδικασία της παράτασης της διάρκειας της σχέσης εργασίας πρέπει να προσεχθεί το γεγονός ότι αυτή η μεθοδολογία θα επιφέρει την επαύξηση της δικαιούμενης αναλογίας των ημερών άδειας και του επιδόματος αδείας του εργαζόμενου .
Με τον τρόπο αυτό, που σας ανέλυσα εκτενώς στο σεμινάριο και σας καταθέτω εγγράφως δια της παρούσης:
- τηρείται πιστά η κείμενη νομοθεσία,
- καθίσταται δυνατή η καταχώρηση των ημερών αδείας στο ειδικό βιβλίο αδειών ,
- καθίσταται δυνατή η γνωστοποίηση ηλεκτρονικά στο Π.Σ.«ΕΡΓΑΝΗ», εντός του μηνός Ιανουαρίου, των στοιχείων του εποχιακά απασχολούμενου ότι έλαβε την ετήσια άδεια και το επίδομα αδείας κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος και
- αποδεικνύεται το γεγονός ότι ο εν λόγω εργαζόμενος έκανε χρήση των ημερών αδείας του κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1, του Ν.3302/2004.»
Επιμέλεια : Πέτρος Γ. Ραπανάκης, Οικονομολόγος – Εργασιακός Σύμβουλος