Εδώ και πολλά χρόνια καθολικό πάγιο αίτημα των παραγωγικών φορέων ήταν η κατάργηση του αναχρονιστικού και τυπολατρικού Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ), που εισήχθη για πρώτη φορά στη χώρα μας, με την ονομασία Κώδικας Φορολογικών Στοιχείων, με το διάταγμα της 7ης Ιουλίου 1952 και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε με τον α.ν. 4/1968, το π.δ. 99/1977 και το ισχύον μέχρι 31.12.2012 π.δ. 186/1992. Πέραν όμως από αίτημα των φορέων η κατάργηση του ΚΒΣ ήταν μόνιμη προεκλογική εξαγγελία, ειδικά των τότε κομμάτων εξουσίας, προεκλογική εξαγγελία η οποία ποτέ δεν είχε υλοποιηθεί.
Το 2010 συστάθηκε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή με έργο την αξιολόγηση του συνόλου των διατάξεων του ΚΒΣ και του Ποινολογίου που αφορούσε τα πρόστιμα από τις παραβάσεις του ΚΒΣ. Στην συνέχεια η επιτροπή θα έπρεπε να εξετάσει την ένταξη όσων εξ’ αυτών αξιολογούντο ως σκόπιμες, αναγκαίες και λειτουργικές, είτε αυτούσιων είτε τροποποιημένων στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ή σε άλλο φορολογικό νόμο. Η επιτροπή αυτή, στην οποία εκτός των υπηρεσιακών στελεχών του υπουργείου Οικονομικών συμμετείχαν εκπρόσωποι της αγοράς και επιστημονικών φορέων, ολοκλήρωσε το έργο της, παραδίδοντας τον Οκτώβριο του 2011 το πόρισμά της στην τότε πολιτική ηγεσία.
Το πόρισμα προέβλεπε τη διατήρηση, σαφώς λιγότερων, αναγκαίων διατάξεων για την απεικόνιση των επιχειρηματικών συναλλαγών. Λόγω όμως των ραγδαίων πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων που οδήγησαν σε εκλογή νέας κυβέρνησης, το πόρισμα έμεινε στο συρτάρι και η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών προχώρησε στη σύνταξη ενός «απλοποιημένου» νέου Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών (ΚΦΑΣ) ο οποίος «αντικατέστησε» τον ΚΒΣ και άρχισε να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου του 2013.
Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση που συνόδευε το νομοσχέδιο:
«Οι διατάξεις του προτεινόμενου Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών προορίζονται να εξυπηρετούν όλες τις φορολογίες και ουσιαστικά υλοποιείται ο στόχος της κατάργησης του υφιστάμενου Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. Ειδικότερα με τις προτεινόμενες διατάξεις:
– επιτυγχάνεται απλοποίηση, εκσυγχρονισμός και περιορισμός των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων,
– ενισχύεται η διαφάνεια στις σχέσεις υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών και επιχειρήσεων,
– ενισχύεται το αίσθημα δικαίου των πολιτών και ενθαρρύνεται η επιχειρηματικότητα με ταυτόχρονη διασφάλιση των συμφερόντων και των εσόδων του Δημοσίου και χωρίς να επηρεάζονται διατάξεις, που πηγάζουν από ενωσιακές υποχρεώσεις (Οδηγία για την τιμολόγηση).»
Το πέτυχε όμως ;