Έχετε δαπανήσει πολλά χρήματα για αγορές καταναλωτικών αγαθών, για ταξίδια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, για να εξοφλήσετε καταναλωτικά δάνεια ή πιστωτικές κάρτες, για ενοίκια, ασφάλιστρα, νοσήλια, δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων ή φροντιστηρίων; Πληρώνετε μεγάλα ποσά για λογαριασμούς ρεύματος, νερού, κινητών και σταθερών τηλεφώνων; Ξοδεύετε κάθε χρόνο σημαντικά ποσά για να επισκευάσετε και να συντηρήσετε σπίτια, αυτοκίνητα ή σκάφη;
Αν έχετε μια τόσο έντονη… συναλλακτική δραστηριότητα σημαίνει ότι πρέπει να έχετε και ανάλογου ύψους εισοδήματα για να τα βγάζετε πέρα.
Με τη λογική αυτή θα κινείται από δω και στο εξής η Εφορία, όπως γράφει το money-money.gr. Αν δηλαδή διαπιστώσει ότι ο φορολογούμενος ξοδεύει κάθε χρόνο ποσά που δεν καλύπτονται από τα δηλωμένα εισοδήματά του, θα τον επιλέγει για εξονυχιστικό έλεγχο και θα τον καλεί να δικαιολογήσει από ποιες άλλες πηγές εισοδημάτων αντλεί χρήματα με τα οποία καταφέρνει να αντεπεξέρχεται σε τόσο πολυέξοδη διαβίωση. Τόσο απλά, τόσο εύκολα.
Η διαφορά είναι εισόδημα
Αν ο φορολογούμενος δεν καταφέρει να πείσει τους ελεγκτές της Εφορίας, δηλαδή αν δεν μπορέσει να δικαιολογήσει με νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία τα ποσά που χρησιμοποιεί για να καλύπτει τόσα πολλά έξοδα διαβίωσης, τότε η όποια διαφορά εξόδων δεν καλύπτεται από τα δηλωμένα εισοδήματα και έσοδα θα θεωρείται ως εισόδημα προερχόμενο από ελεύθερο επάγγελμα και θα φορολογείται με συντελεστές που φθάνουν μέχρι και το 45%! Επιπλέον, ο φορολογούμενος θα επιβαρύνεται και με πρόσθετους φόρους εκπρόθεσμης καταβολής 2% για κάθε μήνα που παρήλθε από την ημερομηνία υποβολής της αρχικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος!
Αυτή η απλή μέθοδος ελέγχου – που μοιάζει λίγο και με το … «αβγό του Κολόμβου», υπό την έννοια ότι θα έπρεπε να είχε ανακαλυφθεί και εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια από το υπουργείο Οικονομικών – τίθεται πλέον άμεσα σε εφαρμογή από τα Ελεγκτικά Κέντρα και τις Εφορίες. Στην ορολογία του υπουργείου Οικονομικών η μέθοδος αυτή είναι μια από τις «έμμεσες τεχνικές ελέγχου» που θα χρησιμοποιείται στο εξής από τις φοροελεγκτικές υπηρεσίες για τον προσδιορισμό των πραγματικών εισοδημάτων χιλιάδων φυσικών προσώπων που θα θεωρούνται για φοροδιαφυγή και θα επιλέγονται για έλεγχο.
Ουσιαστικά, με τη μέθοδο αυτή, όλες οι ετήσιες δαπάνες του φορολογούμενου θα θεωρούνται για την Εφορία «τεκμήρια» που ενδέχεται να μαρτυρούν το πραγματικό ύψος του συνολικού ετήσιου εισοδήματος κάθε φορολογουμένου.