Ο πελάτης μου πλήρωνε 1.500 ευρώ μηνιαίως για ενοίκια καταστήματος. Στο 2015 και 2016 κατέβαλε κάποια ενοίκια περίπου 3.500 ανά έτος χωρίς συνέπεια. Ο ιδιοκτήτης του έκανε αγωγή και για τα δυο έτη. Εννοείται ότι ο ιδιοκτήτης δεν θα δηλώσει τα ενοίκια για να μην τα φορολογηθεί. Εγώ θα καταχωρίσω την δαπάνη ως δεδουλευμένη για όλο το έτος; Ή θα καταχωρίσω τα πραγματικά καταβληθέντα; Ή τίποτε εφόσον ο ιδιοκτήτης δεν τα δηλώνει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Τα μισθώματα που καταβάλλονται από την επιχείρηση είναι αποτέλεσμα συμβατικής υποχρέωσης που απορρέει από την χρήση του ακινήτου. Για την φορολογική έκπτωση οποιασδήποτε δαπάνης θα πρέπει να πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 22, του ΚΦΕ, δηλαδή, να:
α) πραγματοποιείται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,
β) αντιστοιχεί σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,
γ) εγγράφεται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιείται και αποδεικνύεται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
Σημειώνεται ότι η υποχρέωση εξόφλησης δαπανών άνω των 500 ευρώ με την χρήση τραπεζικού μέσου, δεν απαιτείται στην περίπτωση που η συναλλαγή αφορά μισθώματα ακινήτου (περ. β, παρ. 3, Πολ. 1216/2014).
Με βάση τα παραπάνω, η μισθώτρια επιχείρηση θα εκπέσει το έξοδο των μισθωμάτων εντός της χρήσης που καθίστανται δεδουλευμένα, σύμφωνα με την συμβατική της υποχρέωση και ανεξάρτητα από το χρόνο καταβολής τους. Ως παραστατικό στοιχείο για την εγγραφή του εξόδου των μισθωμάτων θεωρείται το σχετικό μισθωτήριο.
www.epixeirisi.gr